~ The Vegan Challenge For Real ~

Nog niet zo lang geleden ben ik flexanist geworden (80% veganist 20% vegetariër) Ik zat in de transitie naar het veganisme maar nu is het tijd om volledig vegan door het leven te gaan. De laatste tijd merkte ik dat ik buitenshuis voor allemaal lekkere niet vegan dingetjes een mooi excuus had. Feta’ tje hier om even afscheid te nemen, tzatziki voor deze ene keer om het af te leren, suikerwafels als een afscheidsritueel, ijskoffie met veel melk, ach ja ,ik ben toch flexanist dus buitenshuis moet het allemaal kunnen. Ik bedacht overal wel een leuke reden voor maar als ik zo door ga ben ik op mijn 80^e nog eens veganist, dacht ik.
Mijn lichaam geeft al een tijdje aan dat de vegan- challenge en clean food heel goed voor mij zouden zijn. Iedere keer wanneer ik toch zuivel at voelde ik me vaak drained, het geeft mij niet meer de voldoening die het voorheen wel enigszins gaf. Nu is het menens en ga ook ik de vegan challenge aan. Arianne, onze mede- Greenqueen, ging mij al voor en nu ga ik haar na-apen. Het is zo fijn als je iemand in je naaste omgeving hebt die ook vegan is, nu kan ik stiekem van haar afkijken want zij heeft de 100% foodie- skills, als je het mij vraagt.

Dus dat is weer een nieuwe uitdaging en al vind ik het ergens ook wel heftig, toch voelt het als een belangrijke beslissing want ik voel mij simpelweg niet meer oké met mijn oude eetgewoontes. Time for change, dus. De laatste tijd hoor je dat vegan ‘hip’ is en een soort trend aan het worden is. Ik heb een ontzettende hekel aan trends en ik doe daar vooral niet aan mee behalve in de Spice Girls en Flippo tijd, maar ja, toen was ik nog maar een geprogrammeerd kindje, dus dat telt niet. Toch zou het misschien wel een goede zaak zijn als het veganisme een trend wordt. In plaats van het beeld dat mensen vaak hebben van veganisten: de avocado etende mensen met warrig haar en geitenwollen sokken.

Dat beeld strookt sowieso niet met de werkelijkheid want het zit ‘ m allemaal in het bewustzijn van de mens zelf. In vlees, vis en zuivel zit de energie van lijden in, neem je dat tot je dan houd je een systeem van dierenleed in stand en vervuil je je lichaam met de energie van pijn en marteling. De vraag is wil je dat? En iedereen heeft zelf het recht om te bepalen wat je tot je neemt, maar ik persoonlijk hoef het niet meer. En de zuivelindustrie is geen haar beter dan de vleesindustrie, koeien en varkens worden half verkracht, de baby’s worden vlak na de geboorte bij hun moeder weggehaald en staat dezelfde lijdensweg te wachten of ze gaan meteen naar de slacht. Dat was dan hun leven, als een etiket worden ze gemarteld voor een menselijk pleziertje van 5 minuten. Nee bedankt, laat die eierkoek en dat stukje kaas maar zitten, ik heb niet meer zo’n trek.

Daarnaast gun ik mijn lichaam de zuiverheid die het verdient: Nutrition.
Voeding die niet alleen mijn lichaam maar ook mijn geest en ziel voedt. Helemaal raw ga ik nog niet, misschien wel ooit, ik sluit niets uit. Eerst ga ik deze missie maar eens aan. Het zal wel een uitdaging zijn maar ik denk dat iedere beginnende veganist het wel even moeilijk heeft gehad. Maar wat is moeilijk? Perceptie kleurt werkelijkheid en als zelfs bodybuilders en topatleten als vegan door het leven kunnen gaan, kan ik het toch ook? Daarom.

Iedereen die zit te overwegen om de challenge aan te gaan, raad ik aan onze site eens in de gaten te houden voor de recepten van medequeen Arianne, she knows how to cook some tasty vegan dishes, you know what i am saying. Vanaf nu wil ik alle kleuren van de regenboog op mijn bord zien en dan niet van de kleurstoffen en E- nummers maar van het fruit en de veggies van onze eigen moeder aarde.

En voor het bewijs dat vegans ook gewoon sexy zijn (naast Arianne en ik natuurlijk) heb ik een paar foto’s van (bekende) veganisten wereldwijd. Dat zijn nou niet bepaald geitenwollen sokkendragers als je het mij vraagt.

Pamela Anderson