Momenteel ga ik persoonlijk door een intense tijd waarbij al de laatste dingen waar ik houvast in had lijken weg te vallen. Mensen verdwijnen uit mijn leven en hobbies en plekken waar ik eerst nog warm voor liep hebben hun beste tijd gehad. Ik ervaar opnieuw een soort rouwproces waarbij ik letterlijk alles wat mij in deze oude realiteit hield los mag laten zoals mensen in mijn leven een oude lifestyle, plaatsen waar ik graag kwam, werk, en zelfs de plek waar ik woon. Voorheen kwam er vaak weerstand vanuit mijn persoonlijkheid naar boven die grip probeerde te krijgen op de situatie en de overgang eigenlijk saboteerde. Ja, en dan verandert er ook niets en blijft alles bij hetzelfde, same same en dezelfde mensen, patronen en gewoontes die je allang ontgroeid bent blijven bestaan.
Ondanks dat ik mij fucked up voel, kan ik er dit keer met een helder perspectief naar kijken omdat ik nu heel diep weet en voel dat ik in een shift zit naar een ander leven, een andere werkelijkheid hier.
Ondanks de isolatie, eenzaamheid, donkere gevoelens en gedachtes, de leegte en het rouwen om wat ooit geweest was, ben ik toch dankbaar en positief. Vorig jaar toen ik ook een depressie en dark night of the soul ervoer, was ik niet in staat om er zo naar te kijken en werd ik verslonden door de eenzaamheid, verwarring, moedeloosheid en wanhoop. Ik werd een slachtoffer van de situatie en mijn mind had vrij spel met al die verhalen in mijn hoofd waardoor het een ware hel werd. Pas nadat ik ayahuasca had gedaan en buiten letterlijk de zon weer begon te schijnen, kon ik weer helder waarnemen en begreep ik wat er aan de hand was. Ik merk af en toe nog een gevecht van binnen omdat die mind maar wat graag chaos probeert te creëren maar ik weiger nog langer om daarin bondgenoot te zijn.
Ik ga niet zeggen dat er een collectieve shift gaande is, aangezien ik me even niet geroepen voel om mijn ervaring op anderen te projecteren. Wel zou het kunnen dat er een grote energetische schoonmaak bezig is waarbij de laatste afvalresten en oude zaken definitief losgelaten mogen worden. Ik voel in ieder geval dat dit voor mij zo is en omdat het zo’n intens proces is deel ik mijn verhaal met alle liefde. Ik voel heel erg dat ik weg moet uit Nederland omdat ik hier niets van de grond lijk te krijgen. Nog steeds voel ik dit en ik heb al besloten dat ik ga reizen en dat emigratie uiteindelijk gaat plaatsvinden. Maar wat ik ook besef even los hiervan is dat om grote mooie en bovenal belangrijke veranderingen te laten plaatsvinden dat er eerst intern, van binnen iets moet veranderen voordat het zichtbaar is in de externe realiteit.
De externe realiteit weerspiegelt grotendeels de binnenwereld en alle overtuigingen, gevoelens, gedachtes en vibratie die daar mee samen gaan. Ik heb nog last van hele beperkende schaarsteovertuigingen op het gebied van geld, overvloed en mogelijkheden en mijn mind maakt mij ook nog al te vaak wijs dat ik weinig kan en niet capabel genoeg ben. Ik kan je vertellen: dat is best een bittere pil als je dat van jezelf inziet en merkt dat het langer dan gedacht lijkt te duren voordat die oude programma’s van de mind opge****rd zijn. Maar het goede nieuws is dat de erkenning en het bewustzijn hiervan aanwezig is en dan is het alleen nog maar een kwestie van wat doe je er aan en welke keuzes maak je.
Een beetje positieve affirmaties uitspreken en een vision bord maken al la the law of attraction gaat bij mij persoonlijk echt niet op. Het gaat veel verder en dieper dan dat: ik heb ooit tijdens een ayahuasca reis gezien hoe de mindcontrol programma’s werken op een visuele manier en dat is zo technisch gezien geavanceerd dat ik nu wel lijk te begrijpen waarom de mensheid zo vast blijft lopen in patronen en programma’s. Er is, of je het nu leuk vindt of niet, het nodige innerlijke werk nodig om alle oude beperkende programma’s uit je systeem te verwijderen. Bij de één is het zo gepiept en bij de ander lijkt het iets langer te duren helaas. Maar het innerlijke werk is echt de sleutel wil je een werkelijke verandering maken in je realiteit waar het dus begint in je innerlijke wereld voor het zich gaat vertalen naar de fysieke realiteit. Ik neem het innerlijke werk op dit moment heel serieus en dan heb ik het over schaduwwerk, hypnotherapie. Hypnose, innerlijke kind healing en alle gevoelens en gedachtes aanschouwen zonder er voor weg te lopen of je er mee te identificeren maar ze er letterlijk te laten zijn hoe oncomfortabel dan ook. En oncomfortabel is het zeker, vooral als bijna alles in je leven lijkt weg te vallen terwijl je beseft dat dat precies de bedoeling is wil de shift en de nodige verandering echt gaan plaatsvinden in je leven.
Tijdelijke (spirituele) isolatie wordt vaak als iets negatiefs gezien en veel mensen lijken dat koste wat het kost te vermijden. Maar voor een echt noodzakelijke overgang in je leven is het bijna essentieel en niets om te vrezen tenzij je toch alles bij het oude wilt laten. Ik besef dit nu heel erg en voel daarin een bepaalde rust ondanks de intensiteit. Ik zie bij mezelf dat ik eerdere shifts in mijn leven zelf heb geblokkeerd vanuit angst vanuit de ego persoonlijkheid die controle wil behouden en ik zie dit ook bij veel mensen om mij heen, uiteraard zijn dat natuurlijk spiegels, like attracks like, precies wat ik zelf ook deed. Maar nu is de koek op en duik ik maar wel de diepte in ondanks de stomme verhalen van mijn mind waar ik toch niet meer naar luister.
Wat ik tenslotte wil meegeven voor iedereen die hier mee resoneert en/of zelf in zo’n proces zit om echt een visie te hebben van wat je echt wilt in het leven want letterlijk alles is mogelijk en ik ben er nu zelfs van overtuigd dat je het leven kunt hebben waar je van droomt waarin alles meezit. Het is slechts een kwestie van mindset en hoe je naar het leven kijkt. Maar om daar te komen is die interne shift echt een must. Maar bovenal is datgene wat je overeind houdt in dit proces een visie, een beeld van hoe je droomleven eruit ziet gecombineerd met een diep vertrouwen dat dit ook gebeurt zodat het zich ook gaat ontvouwen. Het is natuurlijk een proces en het kan even duren maar als je er spelenderwijs in kunt gaan en zelfs plezier kunt beleven in het proces zelf dan gaat de struggle vanzelf voorbij. Dat is het medicijn om in de flow te komen en ease & flow te ervaren in alles wat je doet. Dus visie, vertrouwen en ja geduld zodat het zich op een natuurlijke leuke manier kan ontvouwen.
Wat ik ook merk in deze overgang dat het echt de tijd is om nieuwe dingen te doen en te beleven, niet steeds weer naar dezelfde plaatsen, met dezelfde mensen en alles vanuit het vertrouwde, maar boem: into the new, even hele andere dingen doen en compleet uit je comfortzone gaan anders blijf je in eindeloze cirkels en lijkt je leven een grote herhaling van een slechte B soapserie. Ja, niet zo gek dat je ziel lijkt dood te gaan in je kleine beperkte bestaan dat je voor jezelf gecreërd hebt en dan doel ik vooral op mezelf.
Als je net zo als ik voelt dat je ziel aan het lijden is in de situatie waar je in zit en je bespeurt hele depressieve, wanhopige gevoelens en gedachtes waar de hopeloosheid van af spat, dan mag je weleens naar binnen gaan je afvragen wat je zou mogen loslaten in leven of veranderen voor je hoogste goed. Zo’n periode en overgang als dit lijkt op een soort winterslaap waarbij je net als een egel naar binnen mag gaan voor een tijdje om die noodzakelijke positieve verandering plaats te laten vinden. Denk maar aan de de dag dat je gaat sterven. Hoeveel mensen zijn er wel niet doodgegaan met het diepe besef dat ze nooit het leven hebben geleefd waar ze eigenlijk voor kwamen. Een grote verspilling en juist in deze tijd mogen we elkaar eraan herinneren en uitnodigen om echt voluit te leven vanuit je diepste zelf, zodat je met een gerust hart kan terugblikken op je leven en kan zeggen: zo, ik heb het gewoon ff geflikt!
Dit was mijn verhaal, haal eruit wat er in zit en hopelijk kan ik mensen nog een beetje inspireren of wat helderheid bieden. Laat de shift maar beginnen!
Liefs – X-
Anita
