In september ben ik veganist geworden om verschillende redenen. Dit gaat goed en nog steeds ben ik blij met dit besluit. Wat me alleen is opgevallen is dat er veel veganisten zijn die met elkaar lijken te concurreren. Sommige veganisten maken elkaar zwart als er eentje per ongeluk laarzen aan heeft met een beetje suède of als iemand honing heeft gegeten. Pas maar op want als je in deze community je vuil maakt aan één van deze zonden dan heb je ineens allemaal boze veganistjes achter je hol aan die je komen vertellen dat je een hele slechte veganist bent. En/of dat je jezelf absoluut geen veganist mag noemen. Nu ben ik niet zo van de Facebook groepen en community’s, maar dit gehaat over en weer daar krijg ik al helemaal een slappe van.
Ik had het er met Arianne, mijn mede Greenqueen over, zij vertelde dat dit fenomeen zelfs een benaming heeft: The Angry Vegan Movement. Belachelijk, als je er over nadenkt maar het gebeurt echt. Ik vind het vreselijk kinderachtig om zo over elkaar te oordelen over wat wel en niet goed is. Gelukkig weet ik waarom ik deze keuze heb gemaakt en dat is voor de dierenwereld, de planeet en mijn lichaam. Geconcurreer met boze veganistjes en een veer in mijn reet omdat ik het allemaal zo goed doe, is wel het laatste waarom ik deze keuze heb gemaakt. Ik zat van de week even op de Instagram van Kristina van FullyrawKristina te kijken. Voor diegenen die haar niet kennen: zij is één bekende Youtuber uit Amerika die filmpjes maakt over haar lifestyle op het gebied van veganistisch en rauw eten. Zij is voor velen een stimulans en inspirator om zo te gaan leven, in mijn ogen.
Nu zag ik op Instragram dat zij op een foto hakken aan had waar een beetje leer in leek te zitten. Daar was behoorlijke heisa en commotie over waar een heleboel boze veganisten haar naar beneden haalden en de grond in trapten. Ze heeft zelfs publiekelijk haar excuses aangeboden voor het voorval met die schoenen. Voor mij had dat niet gehoeven want het laat alleen maar zien dat fouten maken menselijk is en dat zij dus ook gewoon een mens is, simpel dus. Ik heb een collectief ego’tje geconstateerd binnen de Vegan Movement. Jammer vind ik dit wel, want het laat zien dat er binnen het veganisme en dus een belangrijke ommekeer in de wereld ook al sprake is van verdeel en heers.
Het zou zo mooi zijn als mensen gingen samenwerken in plaats van tegen elkaar. Fouten maken is menselijk en ook ik heb gezondigd. Ik heb één keer kaas en honing op, sssht niet tegen de boze veganistjes vertellen hoor, dadelijk krijg ik ook nog een massale aanval. Dat zal wel meevallen, maar het bracht mij wel aan het nadenken: hoe belangrijk het is om dicht bij jezelf te staan en te luisteren naar je innerlijke zelf. De kaas en honing moest ik nog één keer ervaren om er achter te komen dat ik het echt niet meer nodig heb. Wat anderen daar van vinden doet er niet toe. Ik denk dat een positieve aanpak beter werkt voor het stimuleren van veganisme en het beperken van vlees en zuivel. Maar bij iedereen werkt dit weer anders natuurlijk.
Filmpjes over dierenleed schijnen ook bij de Angry Vegan Movement te horen. Hier kan ik mij dan persoonlijk weer wel in vinden, want deze filmpjes laten gewoon de realiteit zien al is het vreselijk om naar te kijken. Maar dat is mijn beleving. Voor iedereen werkt het weer anders maar ik hoop wel dat het spirituele ego bij sommige veganisten plaats maakt voor compassie.
En dat we elkaar gaan stimuleren in plaats van wedstrijdje doen wie de beste veganist is van de wereld. Dus voor iedereen die zich in het profiel herkent van de boze veganist met het spirituele ego: Ga even bij jezelf naar binnen en laat oordelen over anderen achterwege. Het is de bedoeling dat we anderen stimuleren en niet afschrikken. Gewoon even chill doen!
Liefs
-X- Anita
