Bij magie denk je misschien al snel aan Hans Klok, Uri Geller of Harry Potter. Of wat dacht je van wicca en voodoo. Maar in mijn ogen is magie een manier van met andere ogen naar de wereld kijken. De ogen van de kinderlijke betovering, want kinderen weten als geen ander hoe simpele magie werkt. Als je goed kijkt kun je in een stuk hout of een lege wc rol al iets heel moois zien, het is maar net hoe je het bekijkt. Een paar jaar geleden had ik op een avond paddo’s gegeten en toen zag ik ineens hoe mooi alles was. De kleuren waren intens helder, een simpele bloem was ineens een kostbaar natuurelement in mijn ogen en de muren van het toilet leken te glanzen. Ik zag alles ineens vanuit een ander perspectief en alles wat grijs en somber leek, lichte ineens op en was stralender en kleurrijker dan ooit. Het leek wel alsof er een luik voor mijn ogen wegschoof die het zand uit mijn ogen haalde waardoor ik ineens weer kon zien. Inzien en betoveringen waarnemen in zelfs de meest kleine pietluttige dingetjes. Hoe relaxed zou het zijn als ik met deze nieuwe magic eyes voortaan naar de wereld kon kijken, dacht ik tijdens deze paddotrip.
Nu 3 jaar later voel ik me toch af en toe een tovenaartje van bewustzijn. Tijdens de volle maan doe ik ritueeltjes om met de kracht van de maan doelen die ik mijzelf stel te behalen. En het leuke er van is, is dat het helpt. Ik maak bijvoorbeeld een cirkel met kaarsen en dan zet ik een kommetje zout, wierook, een kaars en een kom water neer (wat staat voor de elementen; lucht, vuur, water en aarde). Ik richt me op mijn intenties en de dingen die ik wil loslaten. Magie zit ‘m eigenlijk in de kleine dingetjes, zoals een madeliefje die heen en weer wappert door de wind of zelfs in een mooie stoepkrijttekening van een kind, om maar iets te benoemen.
Na mijn paddotrip ging ik naar de stenen en mineralenbeurs in Rijswijk en de kristallen die ik daar zag waren nog mooier en magischer in mijn beleving, alsof ik ze toen pas echt goed kon zien. Kinderen hebben hun natuurlijke magic eyes nog, vandaar dat ze zo op kunnen gaan in hun spelletjes en het luisteren naar sprookjes en verhalen. Nadat ik het zand uit mijn ogen heb gespoeld na de magic- paddotrip heb ik besloten om de magie van alledag te aanschouwen net als een kind. Een glas water is voor mij een magisch glas water en een boom een magische boom, want een boom is niet zomaar een boom, er zit leven in en die boom heeft een uniek verhaal van zijn bestaan op die plek.
Het is maar gewoon net hoe je het bekijkt; met ‘de sandy of the magical- eyes’, zo simpel is het, een kind kan de was doen en die maakt van ieder wasje een betoverend spektakel. En je hoeft geen rituelen te doen en/ of wicca uit te oefenen als je daar geen affiniteit mee hebt. Magie is altijd om ons heen alleen zul je het als een kind weer moeten “inzien en dus aanschouwen.” Ik ga weer even verder met mijn plastic bekertje bewonderen met zijn parel witte glans-;).
De magische groetjes, Anita
