‘Zozo jij mag er wel wezen’, ‘wat ben je mooi’ , ‘Wat zie je er goed uit’
Altijd leuk om te horen als vrouw zijnde want laten we eerlijk zijn het is een leuke wetenschap als je er goed uit ziet, beter dan het hebben van een quasimodo- look. Maar ik vind dat de media het schoonheidsideaal uit zijn verband trekt en dat heel het perspectief van wat schoonheid is wordt gevormd tot iets fictiefs. Neem nou botox en fillers bijvoorbeeld, want het schijnt dat 90% van alle celebrities in Amerika geen natuurlijke gezichten meer hebben.
Straks leven we in een wereld waar alle vrouwen kunstmatige, strakgetrokken, porseleinen gezichten hebben en rimpels niet meer bestaan. Maar ook wordt jonge mannen geleerd wat aantrekkelijk is en Kim Kardashian is zo’n voorbeeld daar van. Want ineens zijn big butts helemaal in, no offense voor alle dames met een big booty want daar is niets mis mee natuurlijk en het goede nieuws is; je look is in de mode. Zoals in de jaren 90 waren het de siliconen borsten bijvoorbeeld en daar was ik ook wel van onder de indruk want ik keek altijd naar Baywatch en CJ (Pamela Anderson) en haar enorme memmen in dat rode badpakje: ja daar kon je niet omheen natuurlijk.
Wat ik alleen jammer vind is dat veel mensen zich nog zo erg laten leiden door het uiterlijk en hoe ons geleerd wordt wat mooi zou moeten zijn. Waar is de diepgang gebleven? Waarom worden mensen gekeurd op het fysieke; pretty faces, tieten, kont, gespierde lichamen, zonnebank teint? Uiteindelijk is schoonheid lang niet zo zaligmakend gezien de korte houdbaarheid want alles leidt tot verval.
Stel nou je kiest voor een lekker hapje dat er oogverblindend uit ziet, alleen hij heeft de inhoud van een leeg aquarium. Uiteindelijk wordt hij toch wel grijs, kaal, gerimpeld, de huidplooien hangen als lappen over elkaar heen maar hij heeft dan nog steeds diezelfde middelmatige inhoud. Ik had ooit een vriendje en ik vroeg aan hem: ‘wat vind jij nou eigenlijk leuk aan mij? ‘ En weet je wat hij zei: ‘’Ja nou even kijken hoor, je kont, je lichaam, je hebt een leuk gezicht en ja soms kan je ook weleens lief zijn.’ Ongelofelijk dat hij dit zei want dit had niks met mij als persoon te maken maar was puur fysiek. Als iemand dit nu tegen mij zou zeggen zou ik hem de deur uitwijzen en nooit meer terug laten komen. Uiteindelijk was ik ook niet zo zaligmakend voor hem want mijn inhoud en mijn ziel spraken hem toch niet zo aan en vica versa.
Ik kan me mateloos ergeren aan vrouwen en mannen die puur naar het uiterlijk kijken en niet door de oppervlakte heen kunnen kijken. Vroeger keek ik ook veel meer naar het uiterlijk dan nu maar nu zie ik de dingen dan ook anders en dat zag ik toen nog niet.
Ik wil namelijk zielen zien, en zie ik alleen maar een mooie verpakking en de ziel lijkt ergens verstopt in een klein gaatje te zitten, dan ben ik al gauw klaar. Ik val op zielen en niet op gelikte body’s. Ik zeg eerlijk dat als ik iemand echt lelijk of beter gezegd onaantrekkelijk vind, dan zou ik er minder snel op vallen maar gemaakte mooiboy’s zonder diepgang daar moet ik per definitie niets van hebben.
Het zou tijd worden dat we collectief gezien andere normen krijgen over wat schoonheid werkelijk is en dat het meer is dan het plaatje alleen. Voorlopig heeft de aarde nog een lange weg te gaan met de wereldwijde botox- hype, instagram ‘alles lijkt beter dan het is- selfies’ en het verstoorde modebeeld waar anorexia gepromoot wordt. Think again folks, we bestaan uit energie en alle vormen vergaan en verdwijnen maar de energie waar we uit bestaan die blijft. See the non- physical, wake up and see souls instead of bodies.
Liefs & stay tuned
Greenqueen Anita
