Yoga, hippies dansend op goa muziek, ayahuasca, we zijn allemaal één, aartsengel Michael, Boeddha beeldje en bergkristal op het altaar, lichtwerkers, salie voor de entiteiten, kosmische overvloed, kundalini energie, leven in het hier en nu, orakelkaartje hier, tarrotlegging daar, Namaste, zen meditatie, chakra healing, Mooji of Eckart Tolle, cederhout wierook, twinflames hier, de innerlijke goddess daar, meester Kuthumi van achter en een mandala voor. Het is één groot feest in de spirituele supermarkt. Bedenk het maar en de schappen worden rijkelijk gevuld met allemaal spirituele snuisterijtjes voor ieder wat wils.
Als mensen vroeger aan mij vroegen wat spiritualiteit voor mij inhield kon ik daar op de één of andere manier nooit echt een normaal antwoord op geven. Ik was verdwaald in de spirituele supermarkt, altijd weer in de ban van een leuke ontdekking waar ik mij helemaal in verloor. Spiritualiteit wordt nog weleens gebruikt voor verschillende doeleinden. In mijn ogen is het een verrijking van mijn geest en ziel waarbij ik mij richt op persoonlijke groei en een hoger bewustzijn. Maar in het verleden was het een grote ontsnapping aan de grote boze werkelijkheid waar ik niets van wilde weten. Als een Alice in Wonderland zat ik vast in mijn eigen verhaal. Wat ik veel zie gebeuren is dat men zich verliest in ‘spiritualiteit’ als een escape van de dagelijkse realiteit die niet altijd even makkelijk te behappen is. Ik spreek uit ervaring want eerst was ik in de ban van aartsengel Michael, dan was ayahuasca weer de bom, vervolgens was ik getransformeerd in een godin, ook ben ik nog een tijdje verlicht geweest, tenminste dat liet mijn spiritueel ego mij geloven.
Het was een leuke tijd en ik bedank alle spirituele snuisterijtjes enorm voor alle lessen, de tijdelijke veiligheid en het idee dat ik verlicht was vond ik ook wel tof. Maar bovenal het inzicht dat niets buiten jezelf je zal redden.De enige redding ben je zelf of je nou in een spirituele oase bent of in de volledige bodemloosheid van het ‘zijn’ waar we allemaal deel van uitmaken. Het is ongrijpbaar en voortdurend in beweging. Ik denk als je je over durft te geven aan dat wat er is en zich voordoet zonder het te willen vastgrijpen, etiketten, benoemen of begrijpen dat alles veel meer vloeit en helder wordt. Net of je vol vertrouwen uit een flatgebouw springt en er heel toevallig net een springkussen op de plek wordt gelegd waar jij valt. Of je valt te pletter met je hersenen uit elkaar gespat op de straattegels, dat kan ook natuurlijk. Maar de sprong wagen in de eindeloosheid zonder te gehecht te raken aan alle spirituele gadgets onderweg kan weleens voor de nodige vrijheid en openheid zorgen. Zolang je bereid bent het risico te nemen om de sprong te wagen in het niets zonder enkele houvast ben je pas vrij.
Maar goed, Spiritueel escapisme: oftewel: een uitvlucht zoeken in spiritualiteit om aan de (dagelijkse) realiteit te ontsnappen, is iets wat ik veel zie in de spirituele scene. En ook ik dien er nog altijd voor te waken om me niet te verliezen in spirituele elementen. Spiritualiteit is nogal een breed begrip en omdat het zo’n uitgebreid New Age concept is geworden zal ik mezelf niet heel snel meer onderscheiden als ‘spiritueel’, iedereen heeft weer een andere beleving bij het concept, natuurlijk.
Het is maar net vanuit welk perspectief je kijkt en bij welke afdeling je belandt in de spirituele supermarkt en hoe lang je er blijft hangen. Heel erg leuk en aardig die spiritualiteit maar voor mij is een lege wc rol net zo spiritueel en magisch als een Topaas kristal, het is maar net hoe je het bekijkt.
Liefs
Anita
